Niech żyje Aerosvit!

Lot minął szybko. Ledwie rozdali posiłki, a już samolot rozpoczął procedurę lądowania. Na lotnisku w Kijowie bałagan jak smok – okazało się, że nasze bagaże nie wyleciały z Warszawy. Kolejka do stanowiska linii lotniczych, wypełnianie jakichś formularzy (oczywiście w 3 egzemplarzach – nie ma to, jak ukraińska biurokracja), niepewność, czy i kiedy będziemy je mogli odebrać. Jeśli nie zdążymy do jutra do 14.00, to ruszymy na podbój Azji w jednej parze skarpetek :). W najgorszym wypadku odeślą plecaki do Szczecina, albo wypłacą odszkodowanie. Jakoś damy sobie radę – mam nadzieję, że wszystko dobrze się skończy. Raczej nie wierzę, że uda się im przekierować nasze bagaże na Bangkok, czy Hanoi, żeby można je było odebrać na miejscu. City Center Hostel, w którym mieszkamy mieści się przy ul. Sofijskiej 2, bardzo blisko Majdanu Niezależności, gdzie kilka lat temu rozgrywała się Pomarańczowa Rewolucja. Z balkonu widać dominujący nad placem socrealistyczny gmach hotelu Ukraina. Niestety nie pozwiedzamy sobie zbyt wiele, bo przyjechaliśmy późnym wieczorem, a poza tym padał deszcz i wszystko wokół ocieka wodą. Jutro o godz. 11.00 tutejszego czasu przyjedzie umówiony kierowca i ruszamy na lotnisko. Spróbujemy powalczyć o nasze bagaże. O 14.00 (chyba) wylatujemy do Bangkoku.

Rzutem na taśmę (dosłownie i w przenośni) odzyskaliśmy plecaki. Ufff – było nerwowo! Stanisław po prostu wszedł do strefy odpraw celnych i zapowiedział interweniującym celnikom, że się stamtąd nie ruszy, dopóki nie otrzyma naszych bagaży, które – co wcześniej spostrzegliśmy przez przeszkloną ścianę – leżały sobie spokojnie tuż obok. Jedynym poszkodowanym jest Jacek, którego plecak najprawdopodobniej pozostał w Warszawie. Na kwadrans przed zamknię­ciem bramek stawiliśmy się do odprawy. Z godzinnym opóźnieniem wylatujemy do Bangkoku boeingiem 767 ukraińskich linii lotniczych Aerosvit.

Komentarze (1)